ह्वीलचियरमा विश्वकप

रुसमा जारी विश्वकप फुटबलको लहरले सवैलाई छोएको छ । खुट्टा चल्नेमात्र हैन खुट्टा नचल्ने पनि यसको रौनकमा रमाएका छन् ।
ह्वील चियरमा जीवन अगाडी बढाउँदै आएका उनीहरुको समूह अहिले जोरपाटीको नारायणस्थित बोधीसत्व नाम गरेको संस्थामा बसेर खेलको रमाइलो लिदै छन् ।
उनीहरु खेल सुरु हुन्दा केही समय अगाडी विभिन्न ठाएँबाट आएर भेला हुन्छन् । फुटबलको बारेमा चर्चा गर्छन । एक छिन उनीहरु हातले खेलिने बास्केटबलमा रमाउँछन् ।
यहाँ २० देखि २५ ले विश्वकपको खेल संयुक्तरुपमा बसेर हेर्दे आएका छन् ।
खु्टटाले खेलीने लोकप्रिय यो खेल ह्वील चियरमा बसेर हेर्दा उनीहरुमा उत्साहको कमि छैन । न त खेल्न नसक्दा खेल प्रति उनीहरुको गुनासो नै छ ।
उनीहरु चुपचाप बसेर हैन खेलको रमाइलो लिदै हेर्छन् । गोल पोष्ट तिर बल जान थालेपछि उनीहरुको उत्साह बढ्छ । गोल भएपछि त ह्वील चियरनै हल्लीने गरी उनीहरु खुसीले चिच्याउँछन् ।
‘हामीले खेल्न नसक्नुमा फुटबलको दोष छैन,’ ह्वील चियरमा बसेर फुटबल हेर्दे गरेका नवराज कार्कीले भने, ‘हामी सुरुदेखिनै रमाएरै फुटबल हेर्देै छौ ।’
उनीहरुजस्तै खुट्टा गुमाएका कलीला नानीहरुलाई पनि फुटबलले खुसी दिएको छ ।
यहाँ भेला भएका धेरैजसो विभिन्न समयमा खु्ट्टा गुमाउने छन् । कोही मेरुदण्डका समस्याका कारण त कसैले भूकम्पमा परेर खुट्टा गुमाएका छन् । सुरुमा फुटबल खेल्दै गरेको उनीहरु मध्ये धेरैले पछि आफ्नो खु्टटाको सक्ति गुमाएका हुन् । त्यसैले उनीहरुल फुटबल खेल्दा मात्र हैन, हेर्दा पनि उत्तिकै खुसी मिल्ने सुनाउँछन् ।